W Śląsku Wrocław i Widzewie Łódź

Władysław Żmuda I jest legendą w obu klubach. W Śląsku sukcesy odnosił jako piłkarz i jako trener. W 1964 r. wywalczył z WKS-em historyczny awans do ekstraklasy. W zespole Władysława Giergiela był wyróżniającym się zawodnikiem i pełnił w nim funkcję kapitana. W 1971 r. został trenerem Śląska i poprowadził go do największych sukcesów. W 1976 r. Wojskowi pod jego wodzą zdobyli Puchar Polski, rok później pierwszy tytuł mistrza Polski. Odszedł ze Śląska do Górnika Zabrze pod koniec 1977 roku. W 1981 r. został trenerem Widzewa. W maju 1982 cieszył się z łodzianami z kolejnego, w swojej karierze, tytułu mistrzowskiego. Widzewiacy zdobyli ten laur kosztem Śląska, który przegrał 0:1 w pamiętnym meczu z Wisłą Kraków. W marcu 1983 r. Widzew prowadzony przez Żmudę I wyeliminował w ćwierćfinale Pucharu Europy słynny Liverpool. Trener często podkreślał, że łatwiej było mu ograć Anglików, gdyż już raz w pucharach się z nimi spotkał i wyciągnął z tej konfrontacji odpowiednie wnioski. Wcześniej, bo w 1975 r. Śląsk pod wodzą Żmudy I nie dał rady Liverpoolowi. W lutym bieżącego roku trener świętował 85. urodziny.

Władysław Żmuda II miał duży udział we wrocławskich, jak i widzewskich sukcesach trenera Żmudy. Ten wychowanek Motoru Lublin, debiutował w ówczesnej I lidze w Gwardii Warszawa. Był również podstawowym zawodnikiem reprezentacji Polski Kazimierza Górskiego. Również czterokrotnie uczestniczył na Mistrzostwach Świata, na których w 1974 r. i 1982 r. zajął trzecie miejsce. Żmuda II trafił do Śląska wiosną 1975 roku. Na jego debiut w meczu z Pogonią Szczecin przyszło ponad 50 tysięcy kibiców. W 1976 r. jako zawodnik WKS-u wywalczył srebrny medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. Po wyleczeniu ciężkiej kontuzji na początku 1980 r. przeszedł do Widzewa. Z łodzianami zdobył mistrzostwo Polski w 1981 r. i 1982 r. oraz wicemistrzostwo w 1980 roku.

Roman Wójcicki, czyli wychowanek Stali Nysa, to kolejny uczestnik widzewskich potyczek z drużyną z miasta Beatlesów. Przez dwa lata grał w Śląsku podczas służby wojskowej, a w debiucie ze Stalą Mielec zdobył zwycięską bramkę. Występy w sezonie 1981/82 dały mu tytuł wicemistrza Polski. W maju 1982 zagrał w pamiętnym meczu z Wisłą Kraków. Przeszedł do Widzewa tuż po, jakże udanych dla Polski, Mistrzostwach Świata w Hiszpanii. W Łodzi miał zastąpić Żmudę II, który odszedł do włoskiej Werony. Wójcicki w wygranym dwumeczu z Liverpoolem udanie pokrył czołowego snajpera Europy Iana Rusha. W 1985 zdobył z Widzewem Puchar Polski. Pełnił w łódzkiej drużynie funkcję kapitana. 

Dariusz Marciniak zadebiutował w Śląsku wiosną 1985 roku. Na Oporowską trafił z Widzewa. Wcześniej odwrotną drogę z Wrocławia do Łodzi przebył solidny obrońca Kazimierz Przybyś. Marciniak w Widzewie sprawiał spore problemy wychowawcze. Niestety, w Śląsku było podobnie. W 1987 r. zdobył ze Śląskiem Puchar Polski i Superpuchar, gdzie w finale strzelił w Białymstoku dwa gole Górnikowi Zabrze. Latem 1988 r. przeszedł do ówczesnego spadkowicza z ekstraklasy Zagłębia Lubin. Z Miedziowymi awansował do I ligi, zdobył wicemistrzostwo w 1990 r. i mistrzostwo Polski w 1991 roku. W lipcu 2000 r. po raz ostatni zagrał w ekstraklasie w barwach Stomilu. Marciniak zmarł w 2003 r. w Kaliszu.

Stanisław Świerk - doskonale pamiętany we Wrocławiu szkoleniowiec wprowadził Śląsk do Ekstraklasy w 1995 roku. Pod koniec lat 70. ubiegłego wieku budował podwaliny bardzo silnego później Widzewa. W 1979 r. zdobył z łodzianami, drugie w historii tego klubu, wicemistrzostwo Polski. Jesienią Widzewiacy grali pod jego wodzą w Pucharze UEFA z mocnym francuskim AS Saint-Etienne, mającym w składzie m.in. Michela Platiniego. W pierwszym meczu w Łodzi piłkarze Świerka wygrali 2:1, w rewanżu przegrali 0:3. Pod koniec 1979 r. trafił do Zagłębia Lubin. Trener Świerk zmarł w 2004 roku we Wrocławiu.

Sławomir Chałaśkiewicz przeszedł do Śląska z Widzewa latem 1989 roku. W naszym klubie występował przez dwa sezony - 1989/90 i 1990/91, w tym drugim pełnił obowiązki kapitana drużyny. Był podstawowym zawodnikiem drużyny prowadzonej przez Romualda Szukiełowicza. Zagrał w prawie 60 meczach w Ekstraklasie, strzelając 12 bramek. Latem 1991 r. wrócił do Widzewa. Po roku wyjechał do Niemiec, gdzie przez prawie sześć sezonów występował w Hansie Rostock, z którą awansował do Bundesligi (1995). Jesienią 1998 r. wrócił do Widzewa i zaliczył w nim epizodyczne występy w Ekstraklasie.

Rafał Pawlak grał w Śląsku krótko wiosną 1996 roku. W maju 1989 r. jako 19-latek zadebiutował w ekstraklasie w barwach ŁKS-u. W 1998 zdobył z łodzianami mistrzostwo Polski. W 1999 przeszedł do lokalnego rywala, czyli Widzewa. Występował w RTS-ie przez dwa sezony. Po wojażach zagranicznych i grze w Pogoni Szczecin wrócił do Widzewa, by z tym klubem na koniec swojej piłkarskiej kariery awansować do ekstraklasy (2006). Trenował rezerwy Widzewa i epizodycznie pierwszy zespół, jesienią 2013  i 2014 roku.

Orest Lenczyk dwukrotnie obejmował Śląsk, jak i Widzew. Do WKS-u wrócił po 30 latach przerwy w 2010 r., do Widzewa w 1999 r. po jedenastu. Lenczyk za pierwszym razem przy Al. Piłsudskiego pojawił się w rundzie wiosennej sezonu 1986/87, przejmując drużynę po Waligórze. Rozgrywki zakończył na 6. miejscu. W kolejnym sezonie poprawił ten wynik o jedną lokatę. Po raz drugi objął Widzew w sezonie 1999/00. Jesienią prowadził łodzian w meczach Pucharu UEFA, m.in. z AS Monaco. Ze Śląskiem Lenczyk wywalczył mistrzostwo Polski i Superpuchar w 2012 roku oraz wicemistrzostwo w 2011 roku. 

Sebastian Dudek na Oporowską trafił latem 2005 roku z Promienia Żary. Wrocławscy kibice pamiętają go m.in. z pięknego gola strzelonego w Szkocji Dundee United, który dał Śląskowi awans do kolejnej rundy Ligi Europejskiej. Po siedmiu sezonach spędzonych w Śląsku, po zdobyciu wicemistrzostwa i mistrzostwa Polski, latem 2012 roku przeszedł do Widzewa. W meczu ze Śląskiem, inaugurującym rozgrywki, strzelił swoim byłym kolegom bramkę i przyczynił się do zwycięstwa Widzewa. Po roku odszedł do beniaminka Ekstraklasy - Zawiszy Bydgoszcz, z którą zdobył Puchar Polski. W lipcu 2014 r. trafił do Zagłębia Sosnowiec, z którym rok później awansował na zaplecze Ekstraklasy.

Krzysztof Ostrowski wychowanek Pandy Wrocław, kolejne jego kluby to Parasol i Inkopax Wrocław. W 2002 r. po spadku Śląska z Ekstraklasy trafił na Oporowską. Nie zdołał uchronić Wojskowych przed degradacją do III ligi i w 2003 roku przeszedł do Zagłębia Lubin, z którym wywalczył awans do Ekstraklasy. Po roku wrócił do WKS-u i zrobił z nim dwa awanse: do II ligi (2005) i ekstraklasy (2008). Po nieudanej przygodzie z Legią, jesienią 2009 roku zadebiutował w Widzewie. W czerwcu 2010 r. wywalczył z łodzianami awans do Ekstraklasy. W najwyższej klasie rozgrywkowej grał w RTS-ie przez dwa sezony. Przed rundą wiosenną sezonu 2012/13 trafił do Śląska po raz trzeci. W barwach Wojskowych grał do 2016 roku. Zakończył karierę piłkarską w Polonii Trzebnica.

Mateusz Cetnarski latem 2007 roku z UKS SMS Bałucz przeszedł do GKS-u Bełchatów. Jego pierwszym trenerem w tym klubie był Orest Lenczyk. W połowie 2010 roku dwukrotnie zagrał w reprezentacji Polski. Latem 2011 roku trafił do Śląska, w którym zadebiutował w rewanżowym meczu z Dundee United (2:3). Zdobył z WKS-em mistrzostwo kraju (2012), Superpuchar Polski (2012), brązowy medal Ekstraklasy (2013) oraz dotarł do finału Pucharu Polski (2013). Na początku 2014 roku przeszedł do Widzewa. Trener RTS-u Artur Skowronek obdarzył go dużym zaufaniem, powierzając mu opaskę kapitana drużyny. Nie zdołał jednak uchronić łodzian przed degradacją z Ekstraklasy. W przerwie letniej przeszedł do Cracovii.

Zawodnicy Śląska i Widzewa:

1. Arkadiusz Aleksander: Śląsk 1999-03, Widzew 2007(w)
2. Łukasz Broź: Widzew 2006-13, Śląsk 2018-20
3. Adrian Budka: Widzew 1998-99, 2000(j), 2006-11(j) i 2015-17, Śląsk 2005-06,
4. Mateusz Cetnarski: Śląsk 2011-13(j), Widzew 2014(w)
5. Sławomir Chałaśkiewicz: Widzew 1986-89, 1991-92 i 1998(j), Śląsk 1989-91
6. Sebastian Dudek: Śląsk 2005-12, Widzew 2012-13 
7. Frank Egharevba: Widzew 2005(w), Śląsk 2006(w) 
8. Jacek Gierek: Widzew 1982(j), 1983-84 i 1986-87, Śląsk 1983(w)
9. Rafał Gikiewicz: Śląsk 2011-14, Widzew od 2024(w)
10. Tomasz Jodłowiec: Widzew 2004(j), Śląsk 2012(j)
11. Robert Kiłdanowicz: Widzew 1988(j), Śląsk 1995(j)
12. Jan Konenc: Śląsk 1958, Widzew 1960-61
13. Maciej Kowalczyk: Śląsk 2000-01(j), Widzew 2008(w)
14. Andrzej Kretek: Śląsk 1984-86 (bez gry), Widzew 1989-93(j)
15. Mirosław Kuniczuk: Widzew 1982(j) i 1984-85, Śląsk 1983-84
16. Jarosław Lato: Śląsk 1998-02, Widzew 2004-05
17. Dariusz Marciniak: Widzew 1984, Śląsk 1985(w)-88
18. Mirosław Myśliński: Widzew 1982-85 i 1987-93, Śląsk 1986-87
19. Sławomir Nazaruk: Śląsk 2000-02, Widzew 2003-04
20. Krzysztof Ostrowski: Śląsk 2002-03, 2004-08(j) i 2013(w)-16, Widzew 2009-12
21. Dudu Paraiba: Widzew 2009-12, Śląsk 2013-16 
22. Jacek Paszulewicz: Śląsk 2001(w), Widzew 2001-02 
23. Rafał Pawlak: Śląsk 1996(w), Widzew 1999-01 i 2003-06
24. Bartłomiej Pawłowski: Widzew 2013 i od 2022(w), Śląsk 2020-21(j)
25. Wojciech Pawłowski: Śląsk 2014, Widzew 2019-20(j) i 2021(w) (rezerwy)
26. Arkadiusz Piech: Widzew 2009, Śląsk 2017-19   
27. Sebastian Przybyszewski: Widzew 1999-00 (rezerwy), Śląsk 2008(w) 
28. Kazimierz Przybyś: Śląsk 1983-84(j), Widzew 1985(w)-90
29. Mateusz Radecki: Widzew 2009-10(j) (juniorzy), Śląsk 2018-20 
30. Marcin Robak: Widzew 2008-10(j) i 2019-21, Śląsk 2017-19
31. Piotr Samiec-Talar: Śląsk 2018-19(j) (rezerwy), 2019-20(j) i od 2022(w), Widzew 2021(w)
32. Marek Wasiluk: Śląsk 2011-13, Widzew 2014(w)
33. Piotr Włodarczyk: Śląsk 2000-01(j), Widzew 2002-03(j)
34. Roman Wójcicki: Śląsk 1980(w)-82, Widzew 1982-86
35. Jakub Wrąbel: Śląsk 2014-16 i 2017-19, Widzew od 2021(w)-23
36. Paweł Zieliński: Śląsk 2014(w)-17, Widzew od 2021(j)
37. Władysław Żmuda II: Śląsk 1975(w)-79, Widzew 1980(w)-82

Uwaga: w zestawieniu uwzględniono piłkarzy, którzy przynajmniej w jednym klubie wystąpili w oficjalnym meczu pierwszej drużyny. 

Trenerzy Śląska i Widzewa:

1. Jerzy Kasalik: Śląsk 1997, Widzew 2003-04
2. Orest Lenczyk: Śląsk 1979-80(j) i 2010-12(j), Widzew 1987-88 i 1999-00
3. Wojciech Łazarek: Widzew 1998(j), Śląsk 1999
4. Petr Nemec: Śląsk 2001-02, Widzew 2003(w)
5. Stanisław Świerk: Widzew 1979, Śląsk 1993(w)-95
6. Janusz Wójcik: Śląsk 2001(w), Widzew 2008(w)
7. Władysław Żmuda I: Śląsk 1971-77(j), Widzew 1981-84 i 1992(w)-93
8. Jan Żurek: Widzew 2000(w), Śląsk 2006-07

Lucjan Białas w latach 1961-62 występował w Śląsku podczas służby wojskowej. W Widzewie w latach 70. jako instruktor i działacz - sekretarz sekcji piłki nożnej.

Dariusz Dudek jesienią 1999 roku grał w Widzewie w Ekstraklasie, wiosną i jesienią 2016 roku w Śląsku asystent trenera Mariusza Rumaka.

Paweł Kowalski grał w Śląsku w czasie służby wojskowej w latach 1959-60. Jako trener zdobył z Widzewem wicemistrzostwo Polski (1977), zaś w sezonie 1989/90 spadł do II ligi, by po roku powrócić z nim do Ekstraklasy. 

Jerzy Podbrożny w 2003 roku grał w barwach Widzewa w Ekstraklasie. Jesienią 2006 r. w Śląsku niecałe trzy miesiące asystent trenera Luboša Kubika. 

Piotr Stokowiec jesienią 2000 r. występował w barwach Śląska w ekstraklasie. Przez dwa sezony (2008-10) pracował w Widzewie jako asystent I trenera, ponadto przez rok trener rezerw RTS-u (2009-10). 

Jan Tomaszewski zaczynał w trampkarzach WKS-u. Jako junior przeszedł do Gwardii Wrocław. Ponownie trafił do Śląska w ramach służby wojskowej. Grał w latach 1968-70. Jesienią 1989 roku epizodycznie trenował Widzew w trzech meczach Ekstraklasy.